دانی که چرا چوب شود قسمت اتش
بی حرمتیش بر لب و دندان حسین است
دانی که چرا اب فرات است گل آلود؟
شرمندگی اش از لب عطشان حسین است
دانی که چرا خانه حق گشته سیه پوش؟
زیرا که خدا نیز عزادار حسین است